عيد نوروز عيد ملي است نه مذهبي و اسلامي!

به دلائل زير عيد نوروز عيد اسلامي نيست:

1)      ضعف سند، دو روايت در باره تأييد عيد نوروز از امام صادق (ع) وارد شده كه هر دو از معلي بن خُنيس غلام امام مي باشد كه از نظر علماي علم رجال ضعيف بوده و نمي توان به روايت او اعتماد كرد.

2)      غير از معلي بن خُنيس از كس ديگري مطلبي بر تأييد آن نقل نشده است، پس چگونه ممكن است چنين عيد مهمي را امام فقط به او يادآوري كرده باشند.

3)      از پيامبر(ص) و امامان ديگري غير از امام صادق(ع) چيزي در بارة عيد نوروز وارد نشده است، چگونه ممكن است پيامبر و امامان ديگر از يادآوري چنين عيد غفلت نموده باشند.

4)      روايت علي(ع) كه روز نوروز شيريني يا فالوده يا هديه اي به آن حضرت آوردند، سؤال كرد مناسبت آن چيست؟ عرض كردند: عيد عجم هاست، در اين روز به همديگر هديه مي دهند به ديدار هم مي روند و ... فرمود: پس هر روز را بر ما عيد قرار دهيد يعني اگر منظور از عيد نوروز اهداء هديه بر دوستان، ديد و بازديد و صله ارحام است چرا آن را  منحصر به يك روز كرده ايد هر روز را عيد قرار داده و هر روز اين كارهاي خوب را انجام دهيد.

اتی علی علیه السلام بهدیة النیروز فقال علیه السلام ما هذا؟ فقالوا یا امیرالمؤمنین الیوم النیروز! فقال علیه السلام اصنعونا کل یوم نیروزا

نقل شده كه در روز نوروز هديه ای برای اميرالمؤمنين علی (ع) آورده شد. حضرت فرمودند اين هديه چيست؟ آنان پاسخ دادند : امروز نوروز است امام فرمودند: هر روز را برای ما نوروز کنيد.             [من لايحضرالفقيه ج 3 ص 219 ]

5)    اگر عيد نوروز، عيد اسلامي است چرا علي(ع) از آن غافل بوده و از علت هديه سؤال كرد و بر آن حضرت توضيح دادند كه عيد عجم ها(غير عرب ها) است يعني مسلمان ها(مخصوصاً غير عجم ها) چنين عيدي را نمي شناختند اگر عيد اسلامي بود بايد همه مسلمان ها آن را مي شناختند و اعمال آن را بجا مي آوردند.

6)    اگر اتفاقاتي كه در روايت معلي بن خنيس وارد شده، واقعيت دارد، چرا پيامبر(ص) وقتي علي(ع) را در غدير خم معرفي كردند و دستور بيعت مردم با او را دادند، به اين عيد اشاره اي نكردند و نفرمودند كه امروز عيد نوروز است و اين امر مهم با اين عيد بزرگ تقارن پيدا كرده است و همچنين اتفاقات ديگري كه در آن آمده است ....

معلى بن خنيس گويد: در روز نوروز بر امام صادق (ع) وارد شدم، ايشان فرمودند كه آيا اين روز را مى‏شناسى؟

عرض كردم: فدايت گردم اين روز، روزى است كه غير عربها (ايرانيان) آن را گرامى داشته و به يكديگر هديه مى‏دهند، امام صادق(ع)، فرمودند: قسم به خانه عتيقى كه در مكه هست اين (تعظيم و هديه دادن) ريشه طولانى و قديمى دارد و براى تو آن را توضيح مى‏دهم تا از آن مطلع شوى، گفتم: اى آقاى من چنانچه اين مطلب را از تو بياموزم براى من بهتر از زنده شدن مردگانم و مردن دشمنان من است. حضرت فرمود: اى معلى! نوروز، روزى است كه خداوند در آن از بندگان خويش ميثاق گرفت كه جز او را عبادت و پرستش نكرده و به او شرك نورزند و به فرستادگان و پيامبرانش و نيز ائمه هدى ايمان بياورند. نوروز اولين روزى است كه خورشيد در آن طلوع كرد و باد در آن وزيدن گرفت و در آن روز درخشندگى زمين خلق شد. نوروز روزى است كه كشتى نوح بر كوه جودى كناره گرفت و نوروز روزى است كه افرادى كه از خانه‏هاى خود خارج شده و به آزمايش الهى از دنيا رفتند، مجددا به دنيا بازگشتند. در اين نوروز است كه جبرئيل بر پيامبر اكرم، (ص)، نازل شد و درست در همين روز است كه پيامبر اسلام، حضرت على را بر شانه خود گذاشت تا او بتهاى قريش را از بيت الحرام پايين كشيد و آنها را درهم شكست.

نوروز روزى است كه پيامبر به اصحابش دستور داد تا در مورد خلافت و ولايت مؤمنان با حضرت على عليه‏السلام بيعت كنند و در همين نوروز بود كه پيامبر (ص)، على(ع) را به سوى جنيان فرستاد براى او از آنان يعت‏بگيرد. نوروز روزى است كه براى حضرت على بيعت مجدد گرفته شد و نوروز روزى است كه حضرت على(ع)، بر اهل نهروان پيروز شد و ذوالثديه را كشت و نوروز روزى است كه قائم ما در آن روز ظاهر مى‏گردد و بالاخره نوروز روزى است كه قائم ما در اين روز بر دجال پيروز مى‏شود و او را بر زباله‏دان كوفه آويزان مى‏كند و هيچ نوروزى نيست مگر آنكه ما در آن روز توقع ظهور حضرت حجت، (عج)، را داريم چرا كه اين روز، از روزهاى ما و شيعيان ما است كه عجم (ايرانيان) آنرا گرامى دشته ولى شما آنرا ضايع نموديد.

 [بحارالانوار، ج 56، ص 92]

7)     اگر اين عيد مورد تأييد اسلام است چرا وقتي منصور در عيد نوروز از امام كاظم(ع) براي دريافت هدايا به مجلس خود دعوت كردند امام فرمود: من در اخبار جدم جستجو كردم چيزي در بارة تأييد آن نيافتم، پناه مي برم به خدا از اينكه زنده كنم چيزي را اسلام آن را محو كرده است.

حکايت شده که منصور به سوی امام کاظم (ع) فرستاد تا در روز نوروز برای تهنيت جلوس کند و آنچه بسوی او حمل می شد، بگيرد. حضرت فرمود من اخبار جدم رسول خدا را بررسی کردم و در آنها برای اين عيد خبری نيافتم و اين سنت ايرانيان است که اسلام آنرا محو کرده است و به خدا پناه می برم که چيزی را که اسلام محو کرده احياء کنم. منصور در پاسخ گفت: ما اين کار را برای اداره (سرگرمی) لشکريان انجام می دهيم و تو را به خدای بزرگ سوگند می دهم که در اين مجلس بنشينی و آنگاه حضرت نشست.  

[بحارالانوار ج 56 ص 100. ابن شهرآشوب، المناقب ج 4 ص 319 ]

8)      اگر براي تقيه بوده كه در مجلس حاكم جور حضور نيابد چرا اصل قضيه را انكار كرده و آن را بدعت دانسته است؟

9)      اگر براي عدم حضور در مجلس حاكم جور بود، براي عدم حضور بهانه مي آورد نه آئيني كه اسلام آن را تأييد كرده، انكار نمايد.

10)  اما ادعاي اين كه در اعمال عيد نوروز دعوت به پوشيدن لباس نو، عطر زدن، غسل، نماز و دعا خواندن در روايت مُعَلّي بن خنيس دليل بر اسلامي بودن آن، صحيح نيست ؛ چون غير از ضعف سند آن كه در بند اول اشاره شد،  در تاريخ مشابه اين انجام گرفته كه براي مراسم ملي مارك مذهبي زده و براي رضاي الهي جعل حديث كرده اند يا براي اين كه مردم را به خواندن قرآن ترغيب نمايد احاديثي جعل كرده و به پيامبر نسبت مي دادند.

حديثي را از "ابي بن کعب" نقل مي کنند در فضائل مخصوص قرائت سوره هاي قرآن. يک کسي از او سؤال کرد که چطور شده است که شما تنها اين حديث را از رسول الله روايت مي کني و هيچ شخص ديگري غير از شما اين را روايت نکرده است؟

گفت: اگر واقع مطلب را بخواهيد من اين حديث را براي رضاي خدا جعل کرده ام. چون ديدم مردم در مجالس که مي نشينند، قضايا و افسانه هاي جاهليت را نقل مي کنند و اشعار جاهليت را مي خوانند و وقت آنها بيهوده تلف  مي شود و من براي اين که به جاي اين کار بيهوده، مردم را وادار کنم به تلاوت قرآن اين روايت را جعل کردم و به پيامبر نسبت دادم.      

 [ سيره نبوي /ص65]

 منبع: عید نوروز و اسناد آن/ محمد نیکنام عربشاهی/ ص۵۲-۵۶